Կարպմանի  առեղծվածային  եռանկյունը

Թվում է, թե որևէ մեկից օգնություն ակնկալելու մեջ բացասական երանգներ փնտրելը անիմաստ է, սակայն, ամերիկացի հոգեթերապևտ Ստեֆան Կարպմանի տեսությունը ապացուցում է ճիշտ հակառակը:  Կարպմանի եռանկյան տեսության մեջ ուսումնասիրվում է մարդկային փոխհարաբերությունների դրսևորման եռակոմպոնենտ մի մոդել, որտեղ, որպես գործող անձինք հանդես են գալիս զոհը, հետապնդողը և փրկիչը: Զոհի դերում կարող է հանդես գալ մեզնից յուրաքանչյուրը. դա այն մարդն է, ում վիրավորել են, ով, թվում է, թե տանջվում է, տառապում, ով ունի անկարողության զգացում և ում անհրաժեշտ է <<փրկիչ>>:

Տարիներ առաջ Ֆրիդրիխ Նիցշեն  արտահայտեց այն միտքը, որ ուշադրության են արժանանում այն մարդիկ, ովքեր կարողանում վախի զգացողություն առաջացնել դիմացինի մոտ և, եթե մարդը կարողանա այնպես անել, որ իրենից վախենան, ապա նա, այսպես թե այնպես, կհայտնվի ուշադրության կենտրոնում:

Եվ   թեպետ գոյություն ունեն հոգեբանական տարիքի որոշմանն ուղղված թեստեր, այդուհանդերձ    լավագայույն միջոցը ձեր իրական տարիքն իմանալու հետևյալն է.  հարցրեք ինքներդ ձեզ, թե որքան կլիներ ձեր տարիքը, եթե  չիմանայիք, թե իրականում  քանի տարեկան եք

 Խոսքը ձևակերպել հնարավորինս պարզ և մատչելի, ահա և ազդեցիկության ևս մեկ գաղտնիք, որին հիմնովին տիրապետում էր Ռոնալդ Ռեյգանը: Երբ նրան տարիներ առաջ հարցրեցին, թե ինչպես է գրում իր ելույթները, նա պատասխանեց. <<Պարզապես պատկերացնում եմ, որ իմ առջև կանգնած է իմ վարսավիր Ջեկը և սկսում եմ խոսել նրա հետ, այդպես ես ինձ մոտ եմ զգում յուրաքանչյուր քաղաքացուն>>:

1931 թվականին Ֆուրուկավա Տակեշին բացահայտեց, որ իսկապես գոյություն ունի ակնհայտ կապ արյան խմբի և   անձի` այս դեպքում արդեն հոգեբանական առանձնահատկությունների միջև: Դե իհարկե ոչ այնպիսի կապ ինչպիսին մատնանշում էին եվրոպացիները:  Ասում են, որ Ճապոնիայում մինչ օրս  չափազանց մեծ ուշադրություն է հատկացվում արյան խմբին, անգամ որոշ մանկապարտեզներում երեխաներին առանձնացնում են ըստ արյան խմբի և համապատասխան դաստիարակչական մեթոդներ կիրառում: 

     Դժվար է ասել,  քանի որ լավ է լինել առաջինը գյուղում, քան վերջինը քաղաքում բանաձևը արդիական է շատերի համար: Կյանքի որոշակի ասպարեզներում առաջատար լինելու նարցիսական մոլուցքը երբեմն իր ծուղակն է գցում մարդկանց: Արդյունքում նրանց համար ավելի  գերադասելի է,  օրինակ, իրենց շրջապատում  ունենալ այնպիսի ընկերներ, որոնք իրենց  ինչ-ինչ առումներով զիջում են կամ ծայրահեղ դեպքում նման են, բայց ոչ երբեք առավել:

... վերցնում եք  լուցկու տուփ, հատիկ առ հատիկ հանում լուցկիները և դասավորում հորիզոնական ուղղությամբ, հանելու ընթացքում փորձում եք կենտրոնանալ ձեր զգացմունքների  և մտքերի, ինչու չէ նաև անլուծելի թվացող խնդիրների վրա, որոնց պատճառով էլ փորձում եք արհեստական զբաղվածություն ստեղծելու միջոցով փախչել իրականությունից:

:  

<<Ընդհանրապես>> բառի սիրահարները վեճերի, կոնֆլիկտների միջոցով ինքնահաստատվող մարդիկ են, <<ուղղակի, պարզապես>> հաճախակի ասում են նրանք, ովքեր վախենում են պատասխանատվությունից, միշտ գտնում են իրենց արարքների համար արդարացում,<<իրականում>>-ը էգոիստ մարդկանց սիրելի բառն է, <<ի դեպ>> սիրում են կրկնել ամաչկոտները և այլն

  Պարզ  բան է. ձևականորեն խնդրեք ավելին, քան ձեզ անհրաժեշտ է, և դուք կստանաք այն,  ինչը  ձեզ իրականում անհրաժեշտ էր:  Կյանքում հաջողության հասնելու համար պետք է սովորել  ճիշտ հարցեր տալ ոչ միայն շրջապատողներին, այլ առաջին հերթին ինքներդ Ձեզ, 

Ինչպես ասում են`  <<Ամենալավ հիշողությունն ունեցող մարդը նա է, ով կարողանում է ճիշտ ժամանակին մոռանալ այն, ինչ իրեն անհրաժեշտ չէ>>: