ՓԱԽՉՈՂ ՄԱՐԴՈՒ ԱՌԵՂԾՎԱԾԸ

  Մետրոյով հաճախակի երթևեկողները անշուշտ կփաստեն, որ հաճախ են ականատես լինում այնպիսի իրավիճակի, երբ  շարաժասանդուղքը իջնում կամ բարձրանում է, իսկ մարդիկ շարունակում են այդ ընթացքում քայլել:  Հավանաբար նրանք շտապում են, շտապում են անգամ այն դեպքում,  երբ չեն ուշանում… թվում է, թե անհասկանալի մի բան կա այս ամենի մեջ: Իրականում մարդիկ սիրում են անընդհատ «վազել», քանի որ ամեն կերպ ձգտում են զբաղված լինել, հաճախ որպեսզի «ազատվեն» իրենք իրենցից: Այս համընդհանուր շարժման մեջ կանգ առնելը կնշանակի գնալ դեպի ինքնավերլուծություն,  գնալ տարբեր տարիքային փուլերում շարունակ տանջող մտքերի(ով եմ ես, ինչու եմ ապրում,որն է կյանքիս իմաստը) ետևից: Շատերը փախչում են այս հարցերին պատասխան չտալու պատճառով, իսկ մեծամասնությունը փախչում է իր խնդիրներից: Նման մարդկանց համար  սա փրկարար փախուստ է, այս ամենը  հստակ գիտակցում են նաև նրանք, ովքեր դիմում են այս քայլին:  Առաջին  հայացքից թվում է,  թե տվյալ մարդը խիստ զբաղված է,  անընդհատ շտապում է,  ուշանում, հետո հասկանում ես, որ նա ինքն է ընտրել այդ ապրելաոճը, որպեսզի ազատվի, չմտածի այն ամենի մասին, ինչ  ինքը չի կարողանում վերահսկել:  Հետաքրքիր է, երբ չես ուշանում, սակայն շտապում ես, և երբ վերջապես հասնում ես այն վայրը, որտեղ շտապում էիր, տպավորություն է ստեղծվում, ինչու չէ նաև զգացողություն, որ դու կարողանում ես կառավարել ԿՅԱՆՔը:  <<Փախչող մարդու>> սինդրոմի ետևում, սակայն, միայն սեփական մտքերից, և խնդիրներից փախուստի գործոնները չեն ընկած: Կան մարդիկ, որոնք անընդհատ շտապում են ուշադրության արժանանալու նպատակով: Իսկ ամենածայրահեղ դեպքերը գրանցվում են այն դեպքում, երբ այս ամենը արվում է խղճահարության արժանանալու նպատակով:   Շտապողականության և փախչող մարդու գաղափարներին  միայն բացասական որակումներ տալն էլ անշուշտ սխալ մոտեցման արդյունք կլինի: Պարզապես պետք է ամեն դեպքում խուսափել չհիմնավորված շտապողականությունից, իսկ այն դեպքում, երբ այն իրապես արդարացված  է, կարելի է պարզապես  օրվա ընթացքում մի քանի րոպե տրամադրել սեփական անձին՝ ինքնավերլուծության համար: Դա կարելի  է անել հետևյալ վարժության օգնությամբ՝  վերցնում եք  լուցկու տուփ, հատիկ առ հատիկ հանում լուցկիները և դասավորում հորիզոնական ուղղությամբ, հանելու ընթացքում փորձում եք կենտրոնանալ ձեր զգացմունքների  և մտքերի, ինչու չէ նաև անլուծելի թվացող խնդիրների վրա, որոնց պատճառով էլ փորձում եք արհեստական զբաղվածություն ստեղծելու միջոցով փախչել իրականությունից: Օրվա ընթացքում  տաս րոպե տրամադրելով նման վարժությունների՝ դուք կհաստակեցնեք ձեր ցանկությունները, խնդիրներին տրվող հնարավոր լուծումները ինքներդ ձեզ համար և փախուստի անհրաժեշտություն էլ  չի լինի:

Հեղինակ՝ Անի Խուդոյան

Աղբյուրը՝ www.diplomat.am